Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

quem vocant

  • 1 nennen

    nennen, nominare (einen Gegenstand dei seinem eigenen Namen nennen, -angeben, auch ihm einen eigenen Namen geben). – appellare (beim Titel anreden, ihn titulieren, dann auch übh. einen Gegenstand mit Hinzufügung eines Namens anführen). – vocare. dicere (rufen, heißen, und zwar voc. eig. jmd. beim Namen anrufen; dann, wie dicere, einen Gegenstand nennen nach dem, was er ist, wobei zu bemerken, daß vocare gew. mit einem Prädikatssubstantiv, dicere mit einem Prädikatsadjektiv gesetzt wird). – nomen alci dare od. indere od. imponere (jmdm. einen Namen geben). – memorare od. (bei Cicero) commemorare (erwähnen). – mentionem facere alcis od. alcis rei u. de alqo od. de alqa re (Erwähnung tun). – niemand n., neminem nominare; nominibus abstinere: jede Sache bei ihrem Namen n., suo quamque rem nomine appellare: jmd. ehrenhalber n., alqm honoris causā nominare: sich nennen (d. i. seinen Namen nicht verschweigen), nomen [1782] suum edere: sich nicht n., nomen suum dissimulare: ohne den Gewährsmann zu nennen, sublato od. dempto auctore: ohne sich zu nennen, sine nomine (vgl. »anonym«). – jmd. od. etwas so und so nennen, alqm od. alqd vocare, appellare mit Akk. des Prädikats; alqd dicere mit Akk. des Prädikats: nach etwas od. jmd. eine Sache od. jmd. n., ex alqa re od. ex alqo nominare alqd od. alqm: ich nenne etwas mein, alqd meum vindico. – man nennt mich od. ich nenne mich (d. i. ich habe den Namen), mihi est nomen mit folg. Nominat. od. Dativ od. (seltener) Genet. des Namens (s. »Name« die Beispp.). – nenne mir einen, der etc., durch eine Frage mit quis? (z.B. nenne mir einen, der berühmter in Griechenland ist als Themistokles, quis clarior in Graecia Themistocle?). genannt, nomine (mit Namen so u. so [v. Pers.], s. »Name« über die Konstruktion u. die Beispp.); od. alci est nomen (jmd. hat den u. den Namen [v. Pers.], s. vorher die Konstrukt.; sowohl nomine als alci nomen est, wenn der wirkliche Name jmds. folgt). – qui, quae, quod dicitur od. vocatur mit folg. Nomin. des Prädikats, quem vocant mit Akk. des Prädikats (von Pers. u. Dingen, wenn ein bloßes Prädikat derselben folgt, »sogenannt«). – quem, quam, quod diximus od. commemoravimus (der erwähnte [vgl. »obangeführt«], wofür im Zshg. auch bl. ille, illa, illud stehen kann). – Nennen, das, mentio (die Erwähnung, z.B. tui). nennenswert, memoratu dignus; vgl. »denkwürdig«. – nicht gerade n., haud satis dignus dictu. Nennung, die, s. Nennen, das.

    deutsch-lateinisches > nennen

  • 2 Schlagfluß

    Schlagfluß, ictus sanguinis.apoplexis. apopl exĭa (gänzliche Gliederlähmung, verbunden mit Bewußtlosigkeit, Spät.). – paralysis (παράλυσιςoder rein lat. nervorum remissio [2038]( partielle Nervenlähmung). – ich werde vom Sch. getroffen, gerührt (der Schlag rührt mich), morbo, quem apoplexin vocant, corripior; apoplexi arripior: paralysi corripior:vom Sch. getroffen oder gerührt od. gelähmt, subito sanguine ictus casu morbi, quem Graeci ἀπόπληξιν vocant; u. bl. apoplecticus: am Sch. sterben, ictu sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, exstingui; apoplexi arreptum oder paralysi correptum perire.

    deutsch-lateinisches > Schlagfluß

  • 3 Enzyklopädie

    Enzyklopädie, a) aller Wissenschaften: orbis doctrinae, quem Graeci ἐγκύκλιον παιδείαν vocant (Quint. 1, 10, 1). – b) einer Wissenschaft: *alcis doctrinae species et forma adumbrata. enzyklopädisch; z.B. eine e. Bildung besitzen, magnā varietate et copiā esse in suis studiis.

    deutsch-lateinisches > Enzyklopädie

  • 4 Genetiv

    Genetiv, casus genetivus und bloß genetivus (Gramm.); casus interrogandi, auch mit dem Zus. quem genetivum grammatici vocant.

    deutsch-lateinisches > Genetiv

  • 5 sogenannt

    sogenannt, qui (quae, quod) dicitur od. vocatur; quem (quam, quod) dicunt od. vocant (alle dem Substantiv, zu dem sie geh ören, nachgesetzt).

    deutsch-lateinisches > sogenannt

  • 6 Typhus

    Typhus, *febris, quem τῠφον medici vocant.

    deutsch-lateinisches > Typhus

См. также в других словарях:

  • BELUS — I. BELUS Assyriorum rex, Nini pater, a Sole ita dictus, qui Assyriorum linguâ Bel dictur. Huic virâ functo templum erexerunt Babylonii, divinisque eum honoribus prosequuti sunt. Vide infra. II. BELUS Iuppiter dictus est, Saturni, h. e. Nimrodi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SYLVANUS — I. SYLVANUS Deus Silvarum. Servius ad istud Virg. Aen. l. 8. v. 600. Silvano fama est veteres sacrâsse Pelasgos Arvorum, nemorumque Deo lucemque diemque etc. Publica, inquit, ceremoniarum opinio hoc habet, pecorum et agrorum Deum esse Silvanum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARDUUS — I. CARDUUS Gall. Chardon, vel Nostre Dame de Chardon, Ordo militaris, institutus a Ludovico II. cognomine Bono, Duce Borboniô, A. C. 1370. Numerus equitum 26. quorum cingulo caeruleo inscripta vox Esperance, i. e. Spes. Emblema Allen, Allen, i. e …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CACTOS — apud Plin. l. 21. c. 16. in Sicilia tantum nascitur, suae proprietatis et ipsa, cuius in terra serpunt caules, a radice emissi, latô foliô et spinosô. Caules vocant κάκτους, nec fastidiunt in cibis, inveteratos quoque. Unum autem caulem rectum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bayerischer Geograph — Als Bayerischer Geograph (auch Geographus Bavarus, Ostfränkische Völkertafel) wird eine wohl aus dem 9. Jahrhundert stammende Liste von Namen slawischer und anderer Stämme im Gebiete östlich des Frankenreiches bezeichnet. Über die… …   Deutsch Wikipedia

  • Geographus Bavarus — Als Bayerischer Geograph (auch Geographus Bavarus, Ostfränkische Völkertafel) wird eine wohl aus dem 9. Jahrhundert stammende Liste von Namen slawischer und anderer Stämme im Gebiete östlich des Frankenreiches bezeichnet. Über die… …   Deutsch Wikipedia

  • Géographe bavarois — Le Géographe bavarois (en latin Geographus Bavarus) est un auteur anonyme du Moyen Âge qui a été baptisé de ce nom par Jean Potocki en 1796[1]. Il est l’auteur du document Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii (… …   Wikipédia en Français

  • PROVINCIA Romana — et Provincia simpliciter, Caesari la Provenza, regio Galliae Narbonensis, inter Rhodanum et Alpes maritimas, in qua Galloligures Straboni. Ubi Aquae, Arelatum, et Avenio, metropoles. Ausonius: Fusa per immensum quondam Provincia regnum. Baudrando …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARTICACTUS seu ARTICOCTUS — Gallis Artichaut, Siculis olim Cactus, hodie Cacozole. Latinis itidem Cactus, ut docet Salmas. ad Tertull. de Pall. et Carduus, κατ᾿ ἐξοχην`, Graecis κινάρα, ut videre est apud Athen. l. 2.Unde Columella in Horto, l. 10. Horrida ponatur Cinara:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BASALTES — nomen lapidis, apud Plin. l. 36. c. 7. Graece Βχσαλίτης, Ptolemaeo, ubi oram Aegypti Arabicam recensens, vafiorum marmorum cautes, et lapicidinas simul enumerat. Salmas. ad Solin. p. 558. De eo sic habet Plinii locus: Invenit cadem Aegyptus in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MOSCATA Nux — Graece μυριςτικὸν κάρυον, (vide infra Muscellinum) ob odoris praestantiam, quasi Moschata dicta, sic describitur Matthiolo in l. 1. Dioscor. c. 141. Myristicae, quae vulgo Muscatae afferuntur ex India et proveniunt copiosissimae in Insul. quadam… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»